آشنایی با بوسنی و هرزگوین

بوسنی از شمال و غرب با کرواسی، از شرق با صربستان و از جنوب با مونته‌نگرو  و دریای آدریاتیک همسایه است.

نام‌ بوسنی‌ از نام‌ رود «بوسنا» که‌ از میان‌ این‌ کشور می‌گذرد و 271 کیلومتر طول‌ دارد گرفته‌ شده‌ است‌، اما هرزگوین‌ که‌ بخش‌ جنوبی‌ این‌ کشور را تشکیل‌ می‌دهد ریشه‌ در نام‌ یکی‌ از پادشاهان‌ سابق‌ این‌ جمهوری‌ دارد.

بوسنی‌ و هرزگوین‌ کشوری‌ است‌ عمدتا کوهستانی‌ که‌ منابع‌ طبیعی‌ سرشاری‌ چون‌ دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، چشمه‌های‌ پرآب‌ و آب‌های‌ معدنی‌ متعدد دارد.

حداقل‌ 14 درصد از خاک‌ بوسنی‌ را زمین‌های‌ قابل‌ کشاورزی‌، 20 درصد مراتع‌ طبیعی‌ و 40 درصد جنگل‌های‌ انبوه‌ تشکیل‌ می‌دهد.

بوسنی و هرزگوین پیش از این بخشی از کشور یوگسلاوی بود. بوسنی و هرزگوین استقلالش را پس از جنگ یوگوسلاوی در دهه 90 میلادی به دست آورد.

بوسنی و هرزگوین هنوز به اتحادیه اروپا نپیوسته است اما به عنوان گزینه‌ای بالقوه برای پیوستن به این اتحادیه به حساب می‌آید. این کشور عضو سازمان‌ کنفرانس‌ اسلامی‌ و آژانس‌ بین‌المللی‌ انرژی‌ اتمی‌ است.

سیاست در بوسنی و هرزگوین

بوسنی‌ و هرزگوین‌ در سال‌ 1992 از جمهوری‌ فدرال‌ یوگسلاوی مستقل‌ شد. در سال‌ 1995 پس‌ از امضای‌ قرارداد صلح‌ «دیتون‌»، جنگ‌ خانمان‌ برانداز پنج ساله‌ در این‌ جمهوری‌ به‌ پایان‌ رسید و نسل‌‌کشی‌ مسلمانان‌ توسط‌ صرب‌ها در این‌ خطه‌ پایان‌ یافت‌.

«علی‌ عزت‌ بگوویچ» که‌ طی‌ سال‌های‌ جنگ‌ در این‌ کشور، رهبری‌ مسلمانان‌ بوسنی‌ و هرزگوین‌ را به‌ عهده‌ داشت‌، به‌ عنوان‌ نخستین‌ رئیس‌ جمهور این کشور‌ تا‌ سال‌ 2000 میلادی‌ بر این‌ جمهوری‌ حکومت‌ کرد.

در حال حاضر ریاست جمهوری هر 8 ماه یک بار بین یک صرب، یک بوسنیایی و یک نفر از کرواسی در گردش است. نخست‌وزیر این کشور در حال حاضر نیکولا اسپیریک است. او در سال 2007 برای نخستین بار به این سمت انتخاب شد.

مجلس مسئولیت قانون‌گذاری در بوسنی و هرزگوین را به عهده دارد.

احزاب‌ راه‌ راست‌ بوسنی‌، دمکرات‌، اتحاد دمکراسی‌ کروات‌ و چند حزب‌ دیگر در این‌ کشور فعالیت‌ سیاسی‌ دارند.

اقتصاد در بوسنی و هرزگوین

تولید ناخالص داخلی این کشور 89/29میلیارد دلار است که در سال گذشته میلادی رشدی 5/5درصدی داشته است.

یک میلیون و 26 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند و نرخ بیکاری در آن 5/45درصد است. (آمارهای سال 2004 میلادی)

یک چهارم جمعیت این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم در آن در سال 2001 میلادی 2/26 درصد بود.

صادرات این کشور شامل فلزات، البسه و چوب است که به کشورهای کرواسی (6/19 درصد)، اسلوونی (7/16درصد)، ایتالیا (4/15 درصد)، آلمان (3/12 درصد)، اتریش (8/7درصد) و مجارستان (3/5درصد) صادر می‌شود.

واردات این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی، سوخت و مواد غذایی است که از کشورهای کرواسی (24 درصد)، آلمان (5/14 درصد)، اسلوونی (2/13درصد)، ایتالیا (10 درصد)، اتریش (9/5 درصد) و مجارستان (2/5درصد) وارد می‌شود.

مردم بوسنی و هرزگوین

جمعیت این کشور چهار میلیون و 552 هزار و 198 نفر است که میانگین سنی آنها 9/38 سال است. امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 03/82سال و برای مردان 57/74سال است.

48 درصد از مردم این کشور بوسنیایی، 1/37 درصد صرب و 3/14 درصد کروات هستند که از این میان 40 درصد از آنها مسلمان، 31 درصد ارتودوکس و 15 درصد آنها کاتولیک هستند.

زبان‌های رایج در این کشور بوسنیایی، کرواسی و صربی است.

بوسنی و هرزگوین در یک نگاه